Jeżeli dolegliwości są wynikiem rozwoju chorób, wówczas niezbędne okazuje się leczenie farmakologiczne. Silne parestezje pojawiające się nagle bez określonej przyczyny są zawsze powodem do niepokoju. Nie trzeba natomiast martwić się w przypadku, kiedy drętwienie kciuka prawej ręki pojawiło się po intensywnym treningu siłowym.
W tym artykule w przystępny sposób przekaże Ci informacje na temat:– objawów choroby Dupuytrena– przyczyn Twojego problemu,– wszystkich możliwości leczenia– rokowań i niezbędnych wskazówek do poprawy Twojej sprawności Przykurcz Dupuytrena to schorzenie dłoni oraz palców. Dochodzi w nim do zaburzenia funkcji rozcięgna dłoniowego. Niekorzystne zmiany rozcięgna dłoniowego prowadzą do ustawienia palców w stałym zgięciu bez możliwości wyprostowania. Deformacja palców wpływa na ograniczenie funkcji Twojej dłoni (w szczególności funkcji chwytnych). Choroba dotyczy najczęściej mężczyzn około 40-50 roku życia, gdzie objawy pojawiają się często zarówno w prawej jak i lewej ręce, choć rzadko z taką samą intensywnością. Szacuje się, że choroba Dupuytrena może dotyczyć kilku procent populacji. Żeby zrozumieć istotę problemu zacznijmy od niewielkiego wstępu na temat anatomii dłoni, co ułatwi nam zrozumienie przyczyn i objawów choroby. Trochę o anatomii dłoni i lokalnych uszkodzeniach Ręka ma bardzo skomplikowaną budowę. Składa się z 27 kości, do których przyczepia się wiele ścięgien mięśni przedramienia. Ścięgna te odpowiadają za przenoszenie ruchu z brzuśców mięśniowych (część mięśnia odpowiedzialna za skurcz i rozkurcz), dzięki czemu możemy zginać, prostować, odwodzić i przywodzić palce oraz zamykać i otwierać dłoń. Jednym z mięśni przedramienia jest mięsień dłoniowy długi, który odpowiada za zginanie ręki oraz wspomaga zgięcie w stawie łokciowym. Jednak głównym jego zadaniem jest napinanie rozcięgna dłoniowego. Rozcięgno dłoniowe, którego bezpośrednio dotyczy przykurcz Dupuytrena, to struktura znajdująca się po dłoniowej stronie ręki, która jest zrośnięta ze skórą. Jest to włóknista trójkątna „płytka”, która chroni przed naciskiem z zewnątrz. Rozcięgno zbudowane jest z dwóch warstw: głębokiej i powierzchownej. Warstwa powierzchowna przebiega podłużnie i jest przedłużeniem mięśnia dłoniowego długiego, warstwa głęboka przebiega poprzecznie w stosunku do ręki. Rozcięgno dłoniowe kończy się na skórze palców, w okolicy stawów śródręczno-paliczkowych. Rozcięgno jest ważną strukturą, która odpowiada za ochronę innych tkanek przed uciskiem (mięśni, nerwów i naczyń krwionośnych). Choroba Dupuytrena jest chorobą rozrostową rozcięgna dłoniowego gdzie dochodzi do nadmiernego tworzenia (efekt produkcji kolagenu typu III) różnej wielkości i rodzaju guzków i pasm na dłoni. Konsekwencją tego są charakterystyczne przykurcze palców, najczęściej serdecznego i małego oraz sklejenia licznych tkanek miękkich. Fot. 1 Wczesny etap choroby Postęp przykurczu można podzielić na trzy fazy: 1 Faza proliferacji. Jest to faza tworzenia, kolagenu typu III czyli namnażania dodatkowych form tkanki łącznej 2 Faza przerostu rozcięgna. To etap tworzenia przykurczy zwana również stadium przykurczeń, pomiędzy różnymi tkankami miękkimi okolicy palców i śródręcza 3 Faza końcowa. To moment pojawienia się blizn i utrwalenia przykurczu W przypadku choroby Dupuytrena zajęte jest nie tylko rozcięgno dłoniowe, ale również wiele okolicznych tkanek dlatego obraz przykurczu będzie inny u każdego pacjenta. Do różnych objawów mogą należeć – przykurcz zgięciowy palców – wciągnięcia tkanki skórnej. – sklejenie palców, który uniemożliwia oddalenie palców od siebie. W przypadku przykurczu Dupuytrena istnieje również klasyfikacja mówiąca o kątowym rozwoju przykurczu (przykurcz łączny w obrębie śródręcza i palców), wyróżniamy w niej następujące stopnie: 1 stopień – do 45°, 2 stopień – przykurcz w granicach 45–90°, 3 stopień – przykurcz w granicach 90–135°, 4 stopień – przykurcz powyżej 135°. Skoro już wiesz więcej o szczegółach przykurczu, przejdźmy teraz to konkretnych objawów i ich konsekwencji. Objawy i konsekwencje przykurczu Dupuytrena Początkowym objawem, który możesz zaobserwować są twarde guzki lub grudki na w rejonie dłoniowej strony palców i śródręcza. W miarę postępu choroby rozścięgno zaczyna się pogrubiać i być widoczne przez skórę. Z czasem zauważalne jest zgięciowe ustawienie palców (najczęściej 4 -serdecznego i 5-małego). Utrudnione lub niemożliwe stają się ruchy prostowania i oddzielania tych palców oraz funkcja chwytania. Rzadziej problem dotyczy pozostałych palców. Skutkiem choroby są niestety liczne trudności w wykonywaniu codziennych czynności takich jak mycie zębów, pranie, czesanie, sprzątanie oraz liczne prace wymagające prceyzyjnych ruchów dłoni. W zaawansowanych postaciach przykurczu duży problem stanowi wkładanie ręki do kieszeni lub rękawiczek. Bardzo niekorzystnym objawem jest brak swobodnej możliwości witania się:( Zaobserwować można również obniżenie czucia w opuszkach palców, pogorszenie ukrwienia, zwiększoną potliwość ręki oraz parestezje (drętwienia, mrowienia). Możliwe, że przykurcz rozwinie się w obu rękach naraz, jednak rzadko intensywność objawów jest taka sama po stronie lewej i prawej. Objawy mogą się nasilać po intensywnej pracy wykonywanej dłońmi (ściskanie, trzymanie, zakręcanie). To o czym warto wspomnieć, to różny postęp choroby. W części przypadków choroba może się rozwinąć w przeciągu kilku miesięcy, u innych osób mogą to być lata stopniowego pojawienia się objawów. Poznaj przyczyny przykurczu Dupuytrena Przyczyny choroby nie są dokładnie potwierdzone. Stwierdzono, że znaczenie może mieć kilka mechanizmów: 1 Uwarunkowania genetyczne – wystąpienie choroby u członka rodziny zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania nawet o 60%. Badania potwierdzają ten czynnik 2 Powtarzalne przeciążenia – bardzo prawdopodobne, że do powstania przykurczu Dupuytrena przyczyniają się powtarzalne czynności wykonywane dłońmi. Intensywna praca fizyczna szczególnie związana z trzymaniem różnego rodzaju narzędzi wpływa na zwiększoną sztywność mięśniowo-powięziową. To powoduje skrócenie mięśni i sklejenie warstw powięzi. Dodatkowo przewlekłe przeciążenia powodują mikro urazy i małe wylewy krwi w okolicach rozcięgna, co zapoczątkowuje proces włóknienia i rozwinięcia się przykurczu. Kolejnym niekorzystnym czynnikiem jest dysbalans mięśniowy w obrębie przedramienia. U większości osób mamy silne zginacze nadgarstka w porównaniu do słabszych prostowników (jest to związane z przewagą czynności polegających na siłowym trzymaniu, ściskaniu oraz zakręcaniu, natomiast mało jest czynności wymagających siłowego otwierania dłoni). 3 Zaburzenia pracy nerwów – wielu badaczy zwraca uwagę na konsekwencje zaburzeń pracy nerwu łokciowego biegnącego poprzez łokieć, nadgarstek w kierunku dłoni. Rzadko zdarza się, że przykurcz Dupuytrena wywołuje jednorazowy uraz ręki. Jeśli jednak do tego dojdzie to przyczyną rozwinięcia się przykurczu jest nieprawidłowe tworzenie się blizny, która rozprzestrzenia się na palce i powoduje zamknięcie ręki. Prawdopodobne jest, że rozwinięcie choroby może mieć związek z innymi schorzeniami, tj.: cukrzyca, padaczka oraz choroba alkoholowa. Diagnostyka choroby Dupuytrena Proces diagnostyki polega na przeprowadzeniu wywiadu oraz precyzyjnego badania funkcji stawów i mięśni w obrębie przedramienia oraz dłoni. Zawsze należy zbadać lewą i prawą dłoń. Do rozpoznania choroby wystarczy badanie kliniczne. Zazwyczaj nie ma potrzeby wykonywania dodatkowych badań obrazowych. W badaniu klinicznym widać przykurcz palców. Dodatni będzie też test stołu, czyli ograniczenie przy próbie położenie ręki płasko na stole. Możliwy jest też przeprost w stawie międzypaliczkowym może zostać poszerzona o badanie dodatkowe takie jak USG (ultrasonografia) czy MR (rezonans magnetyczny) w sytuacjach wątpliwych oraz u pacjentów z wywiadem nowotworowym. Podstawowymi schorzeniami przypominającymi przykurcz Dupuytrena mogą być zniekształcenia palców związane z: reumatoidalnym zapaleniem stawów, palcem trzaskającym, urazowymi uszkodzeniami ścięgien zginaczy palców. Objawy podobne do przykurczu Dupuytrena mają również wady wrodzone takie jak: kamptodaktylia oraz wrodzone skrócenie ścięgien prostowników. Leczenie zachowawcze choroby Dupuytrena 1 Ostrzyknięcia Leczenie polegające na ostrzyknięciach kortykosteroidami (blokadą) nie przynosi poprawy, jednak od kilku lat wykorzystuje się kolagenazy w iniekcjach. Enzym kolagenaza jest podawany przez wyspecjalizowanego lekarza. Lekarz wstrzykuje enzym w miejscu największych zwłóknień dłoni. W kilka dni po iniekcji enzym zaczyna rozpuszczać przykurczone tkanki. Wtedy Następuje 2 etap leczenia w znieczuleniu miejscowym. Lekarz wtedy biernie prostuje palce, tak by przerwać zrosty. Tego typu strategia pozwala zmniejszyć przykurcze i poprawić swobodę palców. Ta strategia może być skuteczna w mniej zaawansowanych przypadkach i ma rzadsze powikłania w stosunku do standardowego leczenia chirurgicznego Przykład użycia kolagenazy 2 Aponeurotomia igłowa Jest to najmniej inwazyjna metoda polegająca na przezskórnym nacięciu igłą włóknistych zrostów. Zabieg wykonywany jest przez lekarza w warunkach znieczulenia miejscowego. Efektem zabiegu są punktowe ślady po nakłuciu igłą. Metoda ta może być stosowana jako próba wstępu do leczenia bardziej zaawansowanych przykurczy, gdzie można uzyskać częściowy efekt bez nacinania skóry. Aponeurotomia będzie najbardziej skuteczna w przykurczach mniejszego stopnia. 3 Rehabilitacja Proces rehabilitacji jest bardzo istotnym elementem leczenia. Tak naprawdę jest on korzystny na kilku etapach – opóźnianie postępu choroby w przypadkach łagodnych i umiarkowanych – uelastycznienie tkanek przed zabiegiem operacyjnym – rehabilitacja po zabiegu chirurgicznym W przypadku pojawienia się pierwszych objawów przykurczu Dupuytrena należy jak najszybciej rozpocząć proces rehabilitacji. Na proces rehabilitacji będzie składało się wiele różnych elementów terapii. Terapię warto rozpocząć od rozluźniania mięśniowo-powięziowego przedramienia, ramienia oraz dłoni. Dodatkowo pomocne może być rozluźnienie odległych rejonów, które mogą w sposób pośredni przyczyniać się do powstania ograniczeń. W przypadku przykurczu Dupuytrena kluczowe jest rozluźnienie mięśni kłębu i kłębika oraz dłoniowej strony śródręcza. Rozluźnienie tkanek miękkich zmniejszy napięcie struktur mięśniowo-powięziowych, poprawi krążenie oraz mobilność stawową. Dodatkowo może dojść do poprawy elastyczności zrostów i zwłóknień. Bardzo ciekawym uzupełnieniem terapii wykonywanej przez fizjoterapeutę jest automasaż. Wielu pacjentów bardzo chwali sobie piłki z kolcami „jeżyki” którymi wykonuje silny i regularny masaż dłoniowej części ręki (ważne by masować dłoń o piłkę umieszczoną na podłożu a nie ściskać piłeczkę! Ściskanie, może nasilać objawy). W przypadku ograniczenia ruchomości, sztywności stawu nadgarstkowego oraz stawów dłoni konieczna może być poprawa zakresów ruchomości. Do tego celu wykorzystać można zarówno ćwiczenia jak i terapię manualną, która poprawi elastyczność torebek stawowych oraz tkanek okołostawowych. Aby ćwiczenia były skuteczne należy je wykonywać regularnie. Dodatkowo bardzo istotne może być rozciąganie by utrzymać lub poprawić zakres ruchomości w zagrożonych stawach. Dla poprawy stanu deformacji dłoni kluczowe są również ćwiczenia siłowe. Chodzi o zmniejszenie dysbalansu między skróconymi i mocnymi zginaczami a osłabionymi prostownikami. Ćwiczenia należy wprowadzać stopniowo, odpowiednio do stanu choroby. Dla uzyskania efektów terapii bardzo ważna jest profilaktyka. Należy w każdych warunkach pamiętać o właściwych nawykach. Chodzi tu głównie o unikanie pracy wymagającej długiego i mocnego ściskania i trzymania przedmiotów w chorej ręce. Jeśli nasz tryb życia nie pozwala nam na zmianę nawyków warto pomyśleć o regularnym rozciąganiu i rozluźnianiu przeciążonych mięśni. W przypadku konieczności leczenia operacyjnego fizjoterapia przed zabiegiem ma za zadanie rozluźnić i możliwie jak najbardziej rozciągnąć rozcięgno dłoniowe. Fizykoterapia W celu rozluźnienia przykurczu dłoni oraz zmniejszenia dolegliwości bólowych stosuje się zabiegi rozgrzewające, tj. nagrzewanie lampą sollux, kąpiele wirowe, laseroterapię, ultradźwięki oraz jonoforezę z lekami rozmiękczającymi blizny. Zabiegi mają jednak funkcję tylko przygotowującą do właściwej pracy z fizjoterapeutą lub automasażu w domu. Zaopatrzenie ortopedyczne – zobacz jaki sprzęt polecam do ćwiczeń i rehabilitacji? Kliknij na niebieski link i zajrzyj do naszego sklepu Do codziennego rozluźniania dłoni (w rejonie kłębu, kłębiku i pogrubionych ścięgien) bardzo przydatne mogą być piłki z kolcami, większa lub mniejsza w zależności od rozmiaru dłoni. Jeśli dolegliwości bólowe nie są nasilone to w możliwych kątach wyprostu palców można stosować gumy wzmacniające wyprost palców. W przypadku dużego bólu przydatny może być Cold pack łagodzący stan zapalny (pamiętaj by zawsze owijać cold pack ręczniikiem kuchennym, a nie przykładać go bezpośrednio do skóry). W przypadku przykurczu Dupuytrena stosowanie ortez korygujących zakres ruchu zazwyczaj nie przynosi pozytywnych efektów. Stabilizator może być jednak zalecony przez lekarza po zabiegu chirurgicznym. Leczenie operacyjne choroby Dupuytrena Przykład leczenia operacyjnego Wskazaniami do leczenia operacyjnego jest brak rezultatów leczenia zachowawczego oraz występowanie objawów nie pozwalających na wykonywanie podstawowych czynności codziennych. O konieczności przeprowadzenia zabiegu operacyjnego zadecyduje lekarz po ocenie funkcji ręki i diagnostyki obrazowej. Istnieje kilka metod leczenia operacyjnego: – Fasciotomia: polega na wykonaniu nacięcia ręki i palców oraz usunięciu chorej tkanki. – Dermofasciotomia: najbardziej skomplikowany zabieg polegający na usunięciu zgrubiałej tkanki podskórnej oraz skóry. W miejsce usuniętej skóry wstawia się skórę pobraną z kończyny górnej lub z pachwiny. Zabieg ten wykonuje gdy przykurcz wystąpił przed 50 rokiem życia lub powrócił po wcześniejszych zabiegach chirurgicznych. W przypadku każdego zabiegu, istnieje pewne ryzyko powikłań, które wzrasta w kilku przypadkach: – przykurcz III i IV stopnia – duża ilość uszkodzeń tkanki skórnej – schorzenia współistniejące Po zabiegu może dojść do kilku powikłań leczenia: – szybkie bliznowacenie – uszkodzenie naczyń krwionośnych i nerwów – zakażenie rany Wszystkie te powikłania mogą wpływać na zwiększona bolesność i ograniczenie efektów uwolnienia palców. Powikłania nie są jednak częste. Przebieg rehabilitacji po zabiegu będzie zawsze indywidualny, ponieważ zależy od wielu czynników. Decyzje o doborze ćwiczeń powinni wspólnie podejmować lekarz wraz z fizjoterapeutą. Głównym celem rehabilitacji będzie poprawa ruchomości, siły i stabilności stawowej w obrębie dłoni. Fot. 2 Wygląd dłoni po operacji Rokowania w przypadku przykurczu (choroby) Dupuytrena W przypadku przykurczu Dupuytrena bardzo ciężko mówić o precyzyjnych rokowaniach. W przypadkach wolnego postępu choroby, opóźnienie postępu przykurczu, a nawet jego korekcja może być osiągnięte poprzez rehabilitację i stosowania się do technik rozciągania, automasażu oraz profilaktyki przeciążeń. W łagodnych przypadkach rękę można dodatkowo ostrzyknąć lub zastosować Aponeurotomię igłową. W trudniejszych przypadkach kiedy choroba ma szybki postęp lub przez lata została zaniedbana można stosować rehabilitację, jednak będzie ona zazwyczaj przygotowaniem do jednego z zabiegów zaproponowanego przez lekarza po ocenie Twojego stadium masz pytania i wątpliwości co robić, kiedy problem dotyczy Ciebie, umów się ze mną na Konsultację Online. Zachęcam do komentowania i zadawania pytań pod artykułem!Przemek Jureczko Fotografie:1 By Frank C. Müller, CC BY-SA By Hilton1949 at English Wikipedia, CC BY-SA Jestem fizjoterapeutą i propagatorem zdrowego stylu życia. Moim celem nr 1 jest powrót pacjentów do sprawności. Pisząc i nagrywając dla Was materiały staram się wskazać właściwą drogę do zdrowia i pokazać ile zależy od Ciebie!
Najpowszechniejszą przyczyną są niedobory pierwiastków i mikroelementów, zwłaszcza sodu, potasu i magnezu. Na skurcze palców u nóg narzekają również kobiety w ciąży, w których organizmie zachodzi wiele zmian hormonalnych. Duży wysiłek fizyczny, wysokie temperatury i picie niewystarczającej ilości wody mogą powodować
Ból rąk najczęściej jest objawem chorób zwyrodnieniowych i zapalnych, ale także przeciążeń i urazów. Częstym problemem jest drętwienie, mrowienie, przeczulica i ból zarówno stawów, jak i mięśni. Jeśli dolegliwości są dokuczliwe i niepokojące bądź trwają długo, nie wolno ich lekceważyć, ponieważ mogą sygnalizować groźną chorobę. Co warto wiedzieć? spis treści 1. Przyczyny bólu rąk 2. Ból lewej ręki 3. Diagnostyka bólu rąk 4. Leczenie bólu rąk rozwiń 1. Przyczyny bólu rąk Ból rąk to powszechną dolegliwość, która może wynikać z różnych przyczyn. Zdarza się, że są wynikiem urazów (np. złamania kości czy zwichnięcia stawów) lub przeciążenia (urazy przeciążeniowe ręki mogą byś konsekwencją długiego szydełkowania, grania w tenisa czy pisania na komputerze), ale także braku proporcji pomiędzy pracą a odpoczynkiem czy nieprawidłową pracą mięśni, tkanek i stawu. Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czym jest ból?" Ból rąk o różnym charakterze mogą wywołać różne schorzenia, zarówno ortopedyczne, jak i kardiologiczne czy neurologiczne. To najczęściej: reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, zapalenie torebki stawowej, zespół cieśni nadgarstka, zespół rowka nerwu łokciowego, zapalne choroby stawów, zapalenie pochewki ścięgna zginacza palca, zmiany zwyrodnieniowe kręgów szyjnych, zespół de Quervaina, objaw Raynauda, ganglion (torbiel galaretowata), przykurcz Dupuytrena, choroba niedokrwienna serca (dusznica bolesna), zawał serca. 2. Ból lewej ręki Szczególnie dużo emocji budzi ból lewej ręki, zwłaszcza jeśli jest promieniujący, rwący i silny, ponieważ może wskazywać na zawał serca. Niepokojące jest, towarzyszy mu: uczucie bólu lub ucisku w klatce piersiowej, ból promieniujący nie tylko do ramienia, ale i w okolicę pleców, szyi czy żuchwy, nudności i wymioty, zawroty głowy, duszność, zimne poty, uczucie dużego zmęczenia. 3. Diagnostyka bólu rąk Bólu rąk nie można lekceważyć, ponieważ może sygnalizować wiele chorób. Jeśli dolegliwości są silne bądź niepokojące lub gdy nie ustępują po kilku dniach, należy skonsultować się z lekarzem. Przy rozpoznawaniu przyczyny kluczowe jest ustalenie: miejsca i źródła bólu (ból nadgarstka, ból łokcia, ból barku, bóle mięśni rąk, ból prawej ręki, ból lewej ręki, ból rąk i nóg, ból palców u rąk, bóle stawów rąk, ból ręki od łokcia do nadgarstka, ból całych rąk), charakteru bólu (ostry, tępy, punktowy, rozlany, silny, ćmiący, rwący ból rąk), okoliczności bólu (kiedy się pojawił, w jakich okolicznościach), kiedy dokucza (ból barku przy podnoszeniu ręki, ból palców u rąk przy zginaniu, ból ręki po pobraniu krwi, ból ramienia przy podnoszeniu ręki, czasem pojawia się ból kręgosłupa szyjnego i drętwienie ręki, ból rąk z przepracowania), objawów towarzyszących (obrzęk, zaczerwienienie, objawyw ogólnoustrojowe, takie jak gorączka czy zmęczenie). Z uwagi na to, że ból ręki może mieć różne przyczyny, po wywiadzie lekarskim i badaniu specjalista może skierować pacjenta na badania dodatkowe, takie jak RTG ręki, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny czy badanie przewodnictwa nerwowego oraz badania laboratoryjne (jeśli lekarz podejrzewa RZS lub inną chorobę stawów). W przypadku stanów nagłych, takich jak złamanie, nagłe obrzęknięcie stawu, niemożność wykonywania ruchów, którym towarzyszy ostry ból, należy udać się do szpitalnego oddziału ratunkowego. 4. Leczenie bólu rąk Sposób leczenia bólu rąk zależy od przyczyny, która go wywołuje, lokalizacji i natężenia dolegliwości, wieku pacjenta oraz jego chorób współistniejących. Jeśli bóle rąk związane są z chorobami, należy skupić się właśnie na nich. Sposób leczenia w każdym przypadku może być inny, w zależności od jednostki chorobowej. Inaczej leczy się ból, który pochodzi od serca czy jest związany jest z chorobami neurologicznymi. W inny sposób przebiega leczenie bólu związanego ze schorzeniami ortopedycznymi. Czasem pomagają domowe sposoby na ból ręki, takie jak masowanie, zimne lub gorące okłady, kąpiele z dodatkiem ziół. Urazy oraz przeciążenia wymuszają nie tylko oszczędny tryb życia, ale i potrzebują czasu na regenerację. Często niezbędna jest rehabilitacja i fizjoterapia. Ich celem jest zniesienie bólu, ale i przywrócenie sprawności, która umożliwia codzienne funkcjonowanie. Najczęściej stosuje się takie zabiegi jak: jonoforeza, polegająca na podaniu leku przy użyciu prądu stałego, pole magnetyczne, które zmniejsza ból i zapobiega stanom zapalnym, krioterapia, opierająca się na działaniu ciekłego azotu, co zmniejsza dolegliwości bólowe, laseroterapia, wspomagająca naturalne procesy regeneracyjne, kąpiel wirowa, która rozluźnia napięte mięśnie, terapia manualna. Zdarza się, że ból ręki wymagają zażycia środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, zarówno w postaci żelu czy maści, jak i tabletek. W niektórych przypadkach podaje się leki sterydowe w postaci iniekcji w miejscu bólu. Czasem konieczne bywa leczenie operacyjne. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
Objawem jest właśnie drętwienie palców u rąk, ale też mrowienie i ból. Nieprzyjemne doznania dotyczą okolicy kciuka, palca wskazującego oraz połowy palca serdecznego. Do tego mogą dojść także zaburzenia czucia w tej okolicy, osłabienie mięśni (czasami również ich zanik).
Drętwienie prawej ręki – przyczyny i choroby Drętwienie prawej ręki to dolegliwość, która może być objawem wielu różnych chorób. Zdarza się, że objaw ten wywołany jest różnego rodzaju zaburzeniami neurologicznymi, ale także może mieć on związek z zaburzonym przepływem krwi przez naczynia krwionośne oraz z różnego rodzaju problemami ortopedycznymi. Drętwienie prawej ręki może być różnie nasilone, czasami jest ono naprawdę niewielkie, jednak zdarza się, że pacjent odczuwa naprawdę uciążliwe dolegliwości. Dlaczego drętwieje prawa ręka i jak zbadać przyczynę tego stanu? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdują w niniejszym artykule. Drętwienie to trudne do zdefiniowania (nieprawidłowe) wrażenie mrowienia, cierpnięcia i „przechodzenia prądu przez ciało". Mogą mu towarzyszyć ból, przeczulica (nadwrażliwość na ból) oraz zaburzenia odczuwania dotyku i temperatury. Bardziej niepokojąca jest sytuacja, gdy np. ścierpnięciu ręki towarzyszą zaniki mięśniowe i osłabienie ich siły. Przyczyn drętwienia różnych części ciała może być wiele i mogą one dotyczyć zarówno problemów neurologicznych, układu naczyniowego jak i innych. W tym artykule opisane zostaną najczęstsze przyczyny drętwienia prawej ręki, oraz zasady działania w sytuacji pojawienia się takiej dolegliwości. Drętwienie prawej ręki – przyczyny Przyczyn drętwienia prawej ręki może być wiele, niemniej – ucisk na nerwy przez kości, mięśnie, ścięgna – stanowi jedną z głównych powodów tego, dlaczego drętwieje prawa ręka. Do innych należą choroby układu krążenia czy też ośrodkowego układu nerwowego. Mrowienie w prawej ręce może być też spowodowane nowotworem, chorobami metabolicznymi czy stosowanymi lekami. Dość częstym powodem cierpnięcia prawej ręki jest również zespół uciskowy, czyli zespół górnego otworu klatki piersiowej. Jest on spowodowany przez ucisk na naczynia i nerwy biegnące w okolicy połączenia szyi z klatką piersiową, które zaopatrują kończynę górną. Ucisk może być wywoływany przez dodatkowe żebra, mięśnie szyi lub ich przyczepy. Objawia się drętwieniem prawej ręki od ramienia lub bólem prawego barku i drętwieniem prawej ręki (zwłaszcza przy jej uniesieniu do góry). Diagnozuje się go na podstawie badania przez lekarza i wykonanego USG lub RTG barku. Leczenie w większości przypadków jest operacyjne. Inną częstą przyczyną jest udar mózgu. Jest to choroba, w której dochodzi do zamknięcia światła jednej z tętnic, a to powoduje niedokrwienie mózgu. Może objawiać jako ból głowy i drętwieniem prawej ręki, zaburzeniami czucia i mowy oraz niedowładem mięśni. Diagnostyka opiera się na wykonaniu tomografii komputerowej głowy a leczenie odbywa się w szpitalu pod opieką neurologów. Kolejną z przyczyn zdrętwiałej prawej ręki jest ucisk na nerw łokciowy w obrębie łokcia lub nadgarstka. Objawia się uczuciem drętwienia w obrębie ręki, palca małego oraz połowy palca serdecznego. Dolegliwości nasilają się nocy i mogą prowadzić do zaników mięśniowych. Diagnozę lekarz stawia na podstawie wykonanego badania neurologicznego oraz elektrofizjologicznego. W leczeniu znaczenie ma ustalenie przyczyny oraz uwolnienie uciśniętego nerwu na drodze operacji. Drętwienie prawej ręki a zespół cieśni nadgarstka Zespół cieśni nadgarstka stanowi jedną z najczęstszych przyczyn drętwienia palców prawej ręki. Choroba ta spowodowana jest przez ucisk na nerw pośrodkowy. Do takiego stanu prowadzić może praca związana z długim uciskiem na nadgarstek, np. przy komputerze czy maszynie do szycia. Ale także różne inne choroby, niedoczynność tarczycy, choroby reumatyczne i akromegalia. Objawy zespołu cieśni nadgarstka są dość charakterystyczne. Najpierw pojawia się mrowienie w prawej dłoni, w obszarze kciuka, palca wskazującego, środkowego i połowy serdecznego. Później dołącza ból, zaburzenia czucia i osłabienie siły mięśni. Drętwienie kciuka prawej ręki może powodować problemy z niekontrolowanym wypadaniem przedmiotów z ręki, np. kubka. Objawy są najbardziej nasilone w nocy, mogą budzić ze snu i w celu ich złagodzenia chory pociera skórę, zaciska palce lub wkłada je do wody. Nieleczone może prowadzić do poważnych zaników mięśni w obrębie kciuka i dłoni. Diagnostyka oparta jest na rozmowie z pacjentem i wykonaniu badania fizykalnego. Stosuje się specjalne testy, oceniające funkcje poszczególnych grup mięśni unerwianych przez nerw pośrodkowy. Przydatne bywają bardziej specjalistyczne badania, oceniające przewodnictwo nerwowe – elektroneurografia. W leczeniu znaczenie ma ustalenie przyczyny cieśni i jej usunięcie. W większości przypadków niezbędna jest jednak operacja. Pomocniczo lekarz może stosować leki na drętwienie ręki i witaminy, głównie witaminę B6. Polecane dla Ciebie tabletka, odporność zł zestaw, stres, drażliwość, ashwagandha, melisa, magnez, potas, zł tabletka, niedobór witamin zł tabletka, niedobór witamin zł Drętwienie prawej ręki a chory kręgosłup Kręgosłup stanowi ochronę dla rdzenia kręgowego, będącego centralnym zbiorem komórek nerwowych. Przez otwory w kręgosłupie wychodzą nerwy rdzeniowe, unerwiające mięśnie i skórę. Są niezbędne do odbierania bodźców dotykowych i działania mięśni. W przypadku pojawienia się zmian zwyrodnieniowych czy urazu kręgosłupa może on wywierać ucisk na wychodzące nerwy rdzeniowe. Choroby kręgosłupa szyjnego (zwłaszcza wypadnięcie krążka międzykręgowego) stanowią stosunkowo częstą przyczynę drętwienia prawej strony ciała. Często również pojawia się ból prawej ręki, obejmujący całą kończynę i kark. Może być on ostry lub wręcz przeciwnie, długotrwały, trudny do określenia. W bardziej zaawansowanych przypadkach obserwuje się postępujący zanik mięśni ręki. Pojawiają się problemy z wykonywaniem precyzyjnych ruchów. Diagnostyka opiera się na rozmowie i badaniu przez lekarza. Niezbędne jest wykonanie badań obrazowych – najpierw RTG kręgosłupa szyjnego. W dalszej kolejności rezonansu magnetycznego (MRI) kręgosłupa, będącego najlepszym badaniem w tego typu dolegliwościach. Leczenie polega na stosowaniu kołnierza ortopedycznego przez 2–3 tygodnie i odpowiednio dobranej fizjoterapii. W łagodzeniu bólu i stanu zapalnego stosuje się leki przeciwbólowe. Pomocna może być suplementacja witaminy B6. W przypadku braku skuteczności powyższych interwencji, niezbędna może być operacja. Co zrobić, kiedy drętwieje prawa ręka? W przypadku odczuwania mrowienia prawej ręki dalsze postępowanie zależy od tego, jak często się pojawia i czy utrudnia codzienne funkcjonowanie. Jeżeli utrzymuje się krótko, pojawia się sporadycznie i szybko ustępuję, np. w nocy, to wówczas można poczekać z wizytą u lekarza. Jeżeli drętwienie prawej ręki jest dokuczliwe, utrzymuje się przez dłuższy czas lub towarzyszą mu inne objawy, jak zaniki mięśni czy zimna prawa dłoń, to niezbędna jest wizyta u specjalisty. Ważne jest dbanie o higienę pracy. W przypadku długotrwałej pracy na komputerze wskazane jest wykonywanie przerw. Żeby wzmocnić mięśnie, powinno się także uprawiać sport, np. pływanie, celem wzmocnienia mięśni. Kluczowe jest przestrzeganie zasad zdrowego żywienia, gwarantujących dostarczenie odpowiednich ilości witamin i minerałów, niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Dla zdrowia nerwów ważne jest też unikanie narażenia na toksyczne substancje, takie jak metale ciężkie, chemikalia, alkohol i papierosy. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Grypa żołądkowa – przyczyny, objawy. Ile trwa, jak długo można zarażać? Grypa żołądkowa (grypa jelitowa, „jelitówka", nieżyt żołądkowo-jelitowy) to wirusowa infekcja układu pokarmowego, której towarzyszą przede wszystkim biegunka i wymioty. Jest wycieńczającym organizm schorzeniem i może potrwać kilka dnia. Niezwykle istotne jest, aby pacjent z grypą jelitową dbał o nawodnienie organizmu oraz przestrzegał kilku zasad związanych z lekkostrawną dietą. Co jeść podczas grypy jelitowej, jak dużo płynów podawać dziecku oraz które probiotyki wybrać, aby wspierać jelita w walce z infekcją? Szkorbut – przyczyny, objawy i zapobieganie Szkorbut – choć kojarzy się głównie z osadzonymi w odległej historii opowieściami o przygodach marynarzy – stanowi nadal istniejące schorzenie. Gnilec, czyli inaczej właśnie szkorbut, to wielonarządowa choroba związana z niedoborem lub zupełnym brakiem w organizmie kwasu askorbinowego. Warto wiedzieć, w jaki sposób można jej uniknąć, a także co zrobić w przypadku zdiagnozowania szkorbutu. Krwiomocz – przyczyny, objawy i leczenie Krwiomocz, czyli hematuria, jest to stwierdzenie w badaniu ogólnym moczu obecności erytrocytów, czyli krwinek czerwonych. Wyróżnia się dwa rodzaje krwiomoczu: mikrohematurię oraz makrohematurie. Przyczyny krwiomoczu mogą być różne. Część z nich jest jedynie tymczasowa i niegroźna, a inne stanowią zagrożenie dla zdrowia. Co zrobić, kiedy w moczu znajduje się krew, jak wygląda leczenie krwiomoczu i czy krwiomocz w ciąży jest groźny dla dziecka? Róża - choroba skóry. Przyczyny, objawy i leczenie Róża jest zakaźną chorobą skóry wywoływaną przez paciorkowce beta-hemolizujące. Nie należy jej mylić z różyczką, która jest inną jednostką chorobową. Róża to zapalenie skóry i tkanki podskórnej rozprzestrzeniające się wzdłuż naczyń chłonnych skóry (powierzchowne zapalenie naczyń chłonnych). Bruceloza – objawy, rozpoznanie, leczenie Bruceloza (łac. brucellosis lub abortus epizooticus) to przewlekła i zakaźna choroba różnych gatunków zwierząt mogąca przenosić się również na człowieka. Bruceloza u ludzi wywoływana jest przez bakterie z rodzaju Brucella i charakteryzuje się bardzo zróżnicowanym obrazem klinicznym. Dzięki powszechnie stosowanym szczepieniom profilaktycznym zwierząt gospodarskich udało się wyeliminować chorobę w większości krajów. Tiki nerwowe - przyczyny, rozpoznanie, leczenie Tiki nerwowe to utrudniająca normalne funkcjonowanie przypadłość, która potrafi naprawdę uprzykrzyć życie dotkniętej nią osoby. Pozornie drobne i nieistotne odruchy, w wymiarze społecznym zadają ból obarczonej nimi osobie, ściągając nieprzychylną uwagę otoczenia, niezrozumienie i przyczepiając jej łatkę dziwaka. Ból kręgosłupa lędźwiowego — przyczyny i leczenie Na ból kręgosłupa lędźwiowego przynajmniej raz w życiu uskarża się prawie każdy człowiek. Niestety zwykle tego typu dolegliwości odczuwane są znacznie częściej. Odcinek lędźwiowy to bolesne miejsce głównie u ludzi dorosłych, choć czasami ból mogą też odczuwać dzieci – jest on uporczywy, potrafi naprawdę uprzykrzyć życie i uniemożliwić normalne funkcjonowanie. Niekiedy jest tak silny, że powoduje fizyczne unieruchomienie pacjenta, czasami nawet na dłuższy czas. Hipochondria – czym jest i jak sobie z nią radzić? W powszechnym użyciu termin „hipochondria" stosowany jest do opisu osób przesadnie przewrażliwionych na punkcie stanu swojego zdrowia i doszukujących się ciągle nowych schorzeń. W medycynie istnieje jednak specjalna jednostka chorobowa poświęcona temu zaburzeniu. Warto wiedzieć, jakie istnieją sposoby walki z tą uciążliwą przypadłością oraz jak poprawnie rozpoznać hipochondrię.
Palec trzaskający – objawy. Charakterystyczne objawy palca trzaskającego to: ból przy zginaniu palca – bolesne przeskakiwanie ścięgna podczas zginania lub prostowaniu palca (podczas ruchów słyszalny jest charakterystyczny trzask, ból palców sprawia, że swobodne poruszanie palcem nie jest możliwe), blokowanie palca,
Dzień dobry, bardzo proszę o pomoc i poradę. Od roku odczuwam ból palca środkowego prawej ręki, palec sztywnieje, największy ból występuje po przebudzeniu, palca nie można zgiąć, problem z sztywnością palca trochę upośledził moją możliwość chwytania czy ściskania. Robiłam RTG ręki, i podstawowe badanie krwi pod względem RZS. Badania jednak nic nie wykazały, co może być przyczyną moich objawów? Co może wskazywać na sztywnienie i ból środkowego palca u ręki? Czy to może być jakiś paraliż? Czy może to świadczyć o jakiejś innej chorobie? Jeżeli tak to o jakiej? Bardzo proszę o szybką i fachową odpowiedź. Trochę się martwię, bo problem trwa już dość długo. Pozdrawiam. KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu Co jeść przy dolegliwościach ze strony układu ruchowego? Twój układ ruchowy daje Ci w kość? Pokonaj to... dietą. Sprawdź, co warto jeść, aby kręgosłup nie bolał. Dietetyk kliniczny podpowiada, na jakie produkty warto zwrócić uwagę. zapalenie pochewki ścięgna, zapalenie stawów międzypaliczkowych lub stawu śródręczno-paliczkowego, palec zatrzaskujący, przewlekła ogólnoustrojowa infekcja, zespół cieśni kanału nadgarstka. Konsultacja ortopedy wymagana. 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Ból małego palca ręki u 28-latki – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Co oznacza skostnienie w rzucie chrząstki trójkątnej lewej ręki? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Co może oznaczać ból środkowego palca prawej dłoni? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Bóle dłoni, opuchlizna i narośl na kciuku – odpowiada dr Łukasz Michalak Bolesność środkowego palca ręki a dna moczanowa – odpowiada Małgorzata Panek Kłujący, przeszywający ból paliczka środkowego lewej ręki – odpowiada Dr n. med. Maciej Kasparek Bolesność stawów obu rąk a wynik RTG – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Sklerotyczna przebudowa tarczy biodrowych w wyniku RTG a objawy towarzyszące – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Problem z wyprostowaniem małego palca u ręki – odpowiada Dr n. med. Szymon Kujawiak Co oznacza ból palca? – odpowiada Lek. Rafał Gryszkiewicz artykuły
Drętwienie lewej i prawej ręki mogą mieć te same przyczyny. Jest tak w przypadku zespołu Guillaina-Barrego, niedoboru witamin, zespołu cieśni nadgarstka czy silnego stresu. Uzasadniony niepokój częściej wywołuje jednak drętwienie palców lewej ręki ze względu na ich położenie względem serca.
Drętwienie rąk to przypadłość o zróżnicowanym podłożu. Uczucie mrowienia i sztywnienia kończyn często wynika z niedoboru związków odżywczych lub nieprawidłowej pozycji podczas snu, pojawia się również w ciąży. Może być też jednak objawem poważniejszych chorób, zwłaszcza w obrębie narządu ruchu, układu nerwowego lub krążenia. Gdy cierpnięcie dotyczy lewej ręki, powodem może być zawał serca, co wymaga niezwłocznej pomocy medycznej. Omawiamy możliwe przyczyny problemu i zalecane sposoby jest drętwienia rąk?Drętwienie rąk to uczucie ich cierpnięcia przy jednoczesnej utracie czucia, odczuwaniu mrowienia, zesztywnienia, a nawet bólu. Medyczna nazwa takich dolegliwości to parestezje. Jako objawy niespecyficzne mogą wskazywać na wiele chorób lub nieprawidłowych stanów organizmu. Jeżeli dolegliwości się utrzymują, nasilają lub stają się trudne do zniesienia, nie można odkładać wizyty u lekarza. W niektórych sytuacjach konieczne jest wezwanie pogotowia przyczyny cierpnięcia kończyn górnychDrętwienie rąk często ma niegroźne podłoże. Taka dolegliwość może pojawić się w następstwie długotrwałego ucisku na nerwy i naczynia krwionośne. Ma to miejsce np. podczas pracy przy biurku, gdy łokcie są zbytnio uniesione w górę albo w wyniku spania w niewygodnej pozycji, w której ciało przygniata rękę lub ramię podłożone jest pod głowę. Choć nie są to sytuacje groźne, nieprzyjemne objawy stanowią sygnał, że konieczne są zmiany przyzwyczajeń – inaczej ich następstwem może być przewlekły ból i powikłania. Drętwienie rąk może być wynikiem stosowania niewłaściwej diety, która doprowadza do wystąpienia niedoboru witamin z grupy B, które są istotne dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, a także wapnia i magnezu, które wpływają nie tylko na przewodnictwo nerwowe, ale również pracę mięśni. Zwiększone zapotrzebowanie na te składniki jest częstym wynikiem spożywania nadmiaru cukru, produktów białej mąki i alkoholu, jak również przewagą w diecie żywności wysokoprzetworzonej, która jest uboga w kluczowe związki odżywcze, a za to obfituje w te kwasotwórcze. Dodatki w żywności – szkodliwe czy potrzebne? Czym są substa... Natomiast za drętwienie rąk w ciąży zazwyczaj odpowiada nie tylko niedobór witaminy B6, ale też zmiany hormonalne, które doprowadzają do gromadzenia się wody w organizmie. W ten sposób ciało przygotowuje się do porodu, jednak efektem jest też wystąpienie obrzęków, także w obszarze nadgarstków. Jeżeli obrzęk uciska na nerw pośrodkowy, następstwem będzie właśnie uczucie wystąpienia uczucia drętwienia rąk może ponadto przyczynić się długotrwała ekspozycja na stres i różnego rodzaju zaburzenia lękowe. Wśród innych możliwych niechorobowych przyczyn występowania tego typu dolegliwości należy wymienić zbyt intensywny trening, osłabienie i przemęczenie organizmu. Są to czynniki, które, podobnie jak zła dieta, doprowadzają do wystąpienia niedoboru wymienionych wyżej samoistne – objawy, przyczyny i leczenieBól barku – przyczyny, objawy, leczenieDrętwienie rąk w nocy jako objaw zespołu cieśni nadgarstkaZa drętwienie i mrowienie dłoni i palców często odpowiada zespół cieśni nadgarstka. Dolegliwość ta jest efektem ucisku nerwu pośrodkowego, który przebiega w kanale nadgarstka. W zespole cieśni nadgarstka charakterystyczne jest drętwienie rąk w nocy. Nieprzyjemne uczucie pojawia się nie tylko w obszarze nadgarstka, ale także kciuka, palca wskazującego, środkowego i w części palca może doprowadzić do zaniku mięśni kłębu kciuka i wpłynąć na osłabienie chwytu. Leczenie zachowawcze polega na przyjmowaniu leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych i witaminy B6. Celem zmniejszenia obrzęku należy stosować zimne okłady. W niektórych przypadkach wykonywany jest zastrzyk z kortykosteroidów w obszar troczka zginaczy. Zalecane jest stosowanie specjalnej opaski, która pozwala na odciążenie nadgarstka. Dalsze leczenie to fizyko- i drętwienie, mrowienie i zaburzenia czucia występujące w obszarze palca serdecznego i małego oraz po wewnętrznej stronie przedramienia mogą wskazywać na zespół rowka nerwu łokciowego. W ramach leczenia w pierwszej kolejności wdrażane jest leczenie farmakologiczne i rehabilitacja. Jeżeli objawy nie ustąpią, konieczna może okazać się interwencja chirurgiczna. Drętwieją Ci ręce? Przeczytaj również:Zawał serca to jedna z najczęstszych przyczyn zgonów. Jakie daje objawy?Czym jest miażdżyca i jakie są czynniki ryzyka jej rozwoju?Drętwienie rąk a schorzenia kardiologiczne i neurologiczneDrętwienie rąk jest objawem, który może wskazywać na choroby układu krwionośnego, w przebiegu których dochodzi do zaburzenia dopływu krwi do kończyn. Nieprzyjemne uczucie może wskazywać na zmiany miażdżycowe. Drętwienie lewej ręki, zwłaszcza jeżeli towarzyszy temu silny ból w klatce piersiowej, duszność i lęk, może zwiastować zawał serca. W takiej sytuacji, należy niezwłocznie wezwać karetkę pogotowia. Warto przeczytać:Przewlekła niewydolność żylna może zagrażać nie tylko zdrowiu, ale i życiuChoroba wieńcowa (choroba niedokrwienna serca): jak leczyć?Drętwienie rąk może być spowodowane licznymi chorobami o charakterze neurologicznym. Należą do nich udar mózgu – w następstwie zatrzymania dopływu krwi do mózgu dochodzi do wystąpienia zaburzeń w obszarze czynności mózgowia. W tym przypadku trudno mówić o jednolitym obrazie klinicznym, bo występujące objawy i ich przebieg zależą od lokalizacji i rozległości zmian, stopnia krążenia obocznego i wielkości naczynia, które uległo zamknięciu. Może to być drętwienie, porażenie i niedowład kończyn, a także utrata świadomości i zaburzenia w obszarze czucia. Objawy takie utrzymują się dłużej niż 24 godziny. Przemijający atak niedokrwienny – w tym przypadku objawy są zbliżona do tych, jakie występują w niedokrwiennym udarze mózgu. W tym przypadku odczuwane są jednak krócej niż przez dobę. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych – w przebiegu schorzenia u chorego pojawia się gorączka, ból głowy, a także ból i sztywność karku. Inne symptomy to nudności, wymioty, bóle mięśniowo-stawowe, a w ciężkich przypadkach – utrata przytomności. Jednym z powikłań choroby jest porażenie kończyn, doprowadzające do ich drętwienia i osłabienia czucia. Stwardnienie rozsiane – w przebiegu choroby dochodzi do rozwoju zmian w obszarze mózgu i rdzenia kręgowego. Choroba charakteryzuje się zmiennym obrazem klinicznym – u poszczególnych chorych pojawiają się różne symptomy. Wystąpienie poszczególnych objawów jest bowiem uzależnione od tego, jaki obszar ośrodkowego układu nerwowego uległ chorobowym zmianom. Do najczęściej występujących dolegliwości są parestezje i drętwienie kończyn. Epilepsja, czyli padaczka – nie jest jednostką chorobową, a zespołem objawów o charakterze somatycznym, wegetatywnym i psychopatologicznym, który charakteryzuje się wieloczynnikowym podłożem. Najbardziej charakterystycznym objawem choroby są spontaniczne napady padaczkowe, które można podzielić na częściowe, uogólnione i niesklasyfikowane. W napadach częściowych pojawia się ból, mrowienie i drętwienie kończyn. Zespół Guillaina-Barrego – jest jedną z najczęściej występujących chorób spowodowanych uszkodzeniem nerwów obwodowych. Etiologia schorzenia nie została do końca poznana. Najwięcej zwolenników ma teoria wskazująca na jej podłoże autoimmunologiczne. Objawy kliniczne są uzależnione od typu schorzenia. W pierwszej fazie zespołu Guillaina-Barrego najczęściej pojawia się uczucie drętwienia i mrowienia kończyn, a nieco później rozwija się ich niedowład. Neuropatia polekowa, cukrzycowa i alkoholowa – w przebiegu schorzenia dochodzi do uszkodzenia nerwów obwodowych, co jest następstwem stanu zapalnego, rozwijającego się w tym obszarze. W większości nerwów obwodowych zlokalizowane są włókna czuciowe i ruchowe. Ich uszkodzenie skutkuje wystąpieniem uczucia mrowienia, drętwienia i kłującego bólu kończyn, jak i do osłabienia lub porażenia mięśni. Rak mózgu – obraz kliniczny raka mózgu zależy przede wszystkim od obszaru, który zajął nowotwór. Jeżeli guz zlokalizowany jest w sąsiedztwie kory mózgowej, objawem może być zarówno drętwienie i drżenie rąk, jak i napady padaczkowe. Drętwienie rąk a schorzenia ortopedyczne i reumatyczneDrętwienie rąk może być objawem schorzeń narządu ruchu i chorób zapalnych o charakterze reumatycznym. To typu smagnięcie biczem – pojęcie to odnosi się do uszkodzenia szyjnego odcinka kręgosłupa, będącego następstwem urazu. Najczęściej powstaje w efekcie wypadku komunikacyjnego i często nie wiąże się z występowaniem innych objawów. Gdy np. w efekcie gwałtownego szarpnięcia lub uderzenia w pojazd dochodzi do uszkodzenia więzadeł i mięśni, pojawia się drętwienie i mrowienie rąk nasilające się podczas ruchu. Choroba zwyrodnieniowa szyjnego odcinka kręgosłupa – drętwienie, zaburzenia czucia, a czasami także ból to częsty efekt ucisku wywieranego na zakończenia nerwowe przez wyrośla kostne lub uwypuklony krążek kręgowy (dysk). Na początku symptomy pojawiają się przede wszystkim podczas poruszania się. Z czasem pojawiają się też jednak podczas spoczynku. Choroba Pageta – to choroba o podłożu genetycznym lub wirusowym doprowadzająca do wystąpienia zmian w strukturach kości, ich osłabienia i w konsekwencji – zniekształcenia. Wśród wczesnych objawów należy wymienić ból w obszarze kości i stawów oraz drętwienie kończyn górnych. Toczeń rumieniowaty układowy – jest chorobą autoimmunologiczną o charakterze układowym, czyli obejmującą wiele narządów i tkanek. Jeżeli patologiczny stan rozwinie się w obwodowym i w ośrodkowym układzie nerwowym, jednym z objawów będzie mrowienie i drętwienie kończyn. Reumatoidalne zapalenie stawów – ta przewlekła choroba o podłożu autoimmunologicznym obejmuje wiele układów i wywołuje różne symptomy. Najbardziej charakterystyczne są dolegliwości ze strony narządu ruchu. Drętwienie rąk jest w tym przypadku spowodowane uszkodzeniami w obszarze układu nerwowego, doprowadzającymi do wystąpienia mono- i polineuropatii. Warto przeczytać poradnik:Ból szyi – przyczyny i choroby, na które może wskazywaćBól kręgosłupa – przyczyny i leczenieSposoby leczenia drętwienia rąkDrętwienie rąk jako objaw chorobowy należy leczyć przyczynowo – konieczne jest usunięcie stanu, który doprowadza do odczuwania dolegliwości. Uporczywe objawy można też łagodzić domowymi sposobami, jednak nie należy traktować ich jako substytutu właściwego pierwszej kolejności należy zadbać o właściwą dietę, obfitującą w warzywa i owoce, orzechy, ryby i chude mięso. Warto ograniczyć spożycie słodyczy, kolorowych napojów, fast foodu i alkoholu, a także kawy i mocnej czarnej herbaty, które sprzyjają nadmiernej utracie magnezu z przeczytać również poradniki:Zdrowe jedzenie – jak się odżywiać, by unikać choróbNajlepsze produkty bogate w magnezW zwalczaniu mało nasilonych objawów i zapobieganiu drętwienia rąk pomocna jest też aktywność fizyczna. Zalecane są rozciągające i wzmacniające odpowiednie grupy mięśni. Warto przy tym pamiętać, że ich wykonywanie powinno być poprzedzone konsultacją nadgarstka należy rozciągać, opierając dłonie o stół z palcami skierowanymi ku sobie. Następnie należy obracać dłonie w kierunku ćwiczenie pozwoli wzmocnić mięśnie grzbietu i poprawić krążenie krwi w kończynach górnych. Należy usiąść na krześle z nogami zgiętymi pod kątem prostym, utrzymując wyprostowane plecy i ich nie opierając. Następnie należy chwycić oburącz kij o długości ok. metra, przy czym dłonie powinny być rozstawione na szerokości barków. Nie uginając łokci kij należy unieść nad głowę i wykonać lekki wymach ramion w obręczy barkowej można wzmacniać, stając prawym bokiem przy ścianie, a całą wewnętrzną stronę prawej ręki, wraz z barkiem, dociskamy do jej powierzchni (dłoń musi być skierowana ku tyłowi). Lewą rękę zakładamy za plecy, tak, aby staw łokciowy był zgięty pod kątem prostym. Następnie lewy bark odchylamy w tył w stronę ściany, pamiętając o tym, że cała wewnętrzna powierzchnia lewego przedramienia musi przylegać do ściany. Ćwiczenie powtarzamy, zamieniając aktywność fizyczną:Nordic walking – wskazówki jak zacząć, wady i zalety sportuPływanie to forma rehabilitacji. Jak nauczyć się pływać?Ćwiczenie na mięśnie przednie klatki piersiowej należy wykonywać w pozycji stojącej. Stajemy przed futryną drzwi (twarzą w stronę futryny), opierając o nią prawą dłoń. Ręka powinna być wyprostowana w stawie łokciowym. Następnie wykonujemy wykrok prawej nogi, lewą nogę cofamy. Pogłębiamy zgięcie nogi, obniżając pozycję ciała. W tym czasie, dłoń przez cały czas musi spoczywać na futrynie, a ręka musi być wyprostowana w łokciu (jakbyśmy chcieli mocno naprzeć na futrynę). Ćwiczenie powtarzamy po drugiej stronie Jak zadbać o kręgosłup szyjny?Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Przekonajcie się, jak uśmierzyć ból za pomocą dłoni 23 lipca 2015, 10:09 FACEBOOK. X. E-MAIL. KOPIUJ LINK. Wiele osób uważa, że różne bolączki są wynikiem braku wewnętrznej harmonii
Skip to contentO mnieMiejsca przyjęćCM Gamma | WarszawaPrime Clinic | WarszawaMiejsca zabiegówCM Gamma | WarszawaEnel-Med | WarszawaSpecjalizacjaAktualnościX Międzynarodowy Poznański Kurs Kończyny GórnejKontakt Palec „zatrzaskujący”admin2017-02-25T20:47:48+01:00Project DescriptionCo to jest palec „zatrzaskujący”?Palec „zatrzaskujący” jest bardzo częstą chorobą. Rozpoczyna się dolegliwościami bólowymi po stronie dłoniowej ręki w czasie zginania i prostowania palca. Dolegliwości są najbardziej nasilone w godzinach ta może dotyczyć każdego, ale najczęściej dotyka kobiety w średnim wieku. Cukrzyca jest jednym z czynników ryzyka występowania palca „zatrzaskującego”.Aby zrozumieć istotę schorzenia należy poznać anatomię ścięgien zginaczy na poziomie ręki i palców. Ścięgna te rozpoczynają się od brzuśćców mięśniowych na poziomie przedramienia i biegną przez dłoń kończąc się na palcach. Gdy zginamy palce nie formują one struny, ponieważ są przytrzymywane do paliczków poprzez troczki zginaczy. Tworzą one małe tunele podobnie jak kable w hamulcach ścięgien i troczków jest niezwykle precyzyjnie dopasowany i wystarczy niewielkie pogrubienie ścięgna żeby spowodować blokadę. Jest to przyczyną formowania się palca „zatrzaskującego”: pogrubiałe miejscowo ścięgno może formować guzek, który nie może swobodnie przesuwać się pod troczka pojawia się bez konkretnej przyczyny. Czasami może mieć związek (choć nie zawsze) z powtarzającymi się czynnościami dnia codziennego takimi jak majsterkowanie czy prace w ogrodzie. Częściej jest to rodzaj przewlekłych zmian zapalnych, które utrwalają napędzającą się spiralę – tarcie ścięgna nasila zapalenie, które powoduje pogrubienie ścięgna, które z kolei zwiększa palca „zatrzaskującego”Charakterystyczne jest gwałtowne odblokowywanie się palca w wyproście. Rozpoznanie jest oczywiste. Objawy są najbardziej nasilone w godzinach stadiach późniejszych czasami konieczne jest pomaganie sobie drugą ręką aby wyprostować palec. Przesuwanie ścięgna pod troczkiem jest często bardzo bolesne. Czasami palec może zostać całkowicie zablokowany w badania dodatkowe są pomocne?Podstawą jest rozpoznanie kliniczne. Zdjęcie rentgenowskie nie wykaże żadnych zmian. Badania ultrasonograficzne i rezonansem magnetycznym mogą pokazać pogrubienie ścięgna, zapalenie i są sposoby leczenia palca „zatrzaskującego”?Jest kilka możliwych sposobów leczenia:Odpoczynek: w przypadkach łagodnych możliwe jest stosowanie zmniejszenia obciążeń chorej ręki – unikanie często powtarzalnych prac polega na lokalnym podaniu leku sterydowego, który ma działanie przeciwzapalne. Po ostrzyknięciu ból może utrzymywać się do 2 dni. Czasami konieczne jest powtórne podanie leku po dwóch przecięcie troczka: wskazane jest w przypadku niepowodzenia leczenia dwiema poprzednimi metodami. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym bez hospitalizacji. Polega na przecięciu troczka ścięgien zginaczy na poziomie dłoni i ich uwolnieniu w celu poprawienia ich są powikłania po operacji?Zrosty pooperacyjne mogą powodować ograniczenie ruchu ścięgien. W tych przypadkach stosuje się fizjoterapię pooperacyjną. Opisywane w literaturze przypadki infekcji i ropni są wyjątkowo jest postępowanie pooperacyjne?Po zabiegu nie stosuje się unieruchomienia, tylko zwykły opatrunek. Czasami wskazana jest fizjoterapia pooperacyjna w celu uniknięcia zrostów. Powrót do pełnej aktywności zajmuje 3-4 zapraszam na konsultacje: dr Maciej Klich – Chirurg Ręki Warszawa Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich
PNO4YAz. uum357l8se.pages.dev/177uum357l8se.pages.dev/48uum357l8se.pages.dev/218uum357l8se.pages.dev/149uum357l8se.pages.dev/323uum357l8se.pages.dev/4uum357l8se.pages.dev/221uum357l8se.pages.dev/244uum357l8se.pages.dev/6
ból palca serdecznego prawej ręki
